Kraków, 11.04.2016 r.
„Spotkanie z autorami książki Emil Zegadłowicz. Daleki i bliski.”
Sprawozdanie
31 marca b.r. w sali 444 naszej Uczelni odbyła się promocja książki Emil Zegadłowicz. Daleki i bliski, wydanej pod redakcją Henryka Czubały, Krzysztofa Kłosińskiego, Krystyny Latawiec i Włodzimierza Próchnickiego. Obok redaktorów i autorów artykułów zamieszczonych w publikacji na spotkaniu obecna była Ewa Wegenke, wnuczka pisarza i kustosz Muzeum Zegadłowicza w Gorzeniu Górnym.
Spotkanie poprowadzili doktoranci III roku literaturoznawstwa: mgr Adam Kowalczyk oraz mgr Magdalena Kuczek. Dyskusję rozpoczęła Ewa Wegenke, która powiedziała o działalności Muzeum Zegadłowicza, a także o miejscu pisarza w świadomości współczesnych mieszkańców regionu, z którego pochodził. Następnie mgr Kowalczyk zapytał o znaczenie tytułu książki oraz rolę dystansu czasowego w określaniu „bliskości” i „dalekości” twórczości Zegadłowicza. W odpowiedzi prof. Czubała wytłumaczył główne założenia konferencji, której pokłosiem jest publikacja. Zwrócił uwagę na to, że dystans czasowy pozwala nam wnikliwiej spojrzeć na twórczość Zegadłowicza. Jest on zarazem daleki, ponieważ stanowi lekturę trudną dla współczesnego czytelnika, a jednak bliski, bo daje się odczytywać we współczesnych kontekstach (badacze publikujący w monografii podejmują problematykę jego twórczości z różnych perspektyw, wyznaczanych przez nowe kierunki teoretycznoliterackie). Podkreślając niesłabnące zainteresowanie twórczością Zegadłowicza, prof. Czubała poprosił prof. Latawiec o odczytanie sprawozdania ze spotkania licealnego klubu czytelniczego, podczas którego omawiano Zmory Zegadłowicza. Napisane niezwykle barwnym językiem, nawiązującym do używanego przez samego pisarza, a także gwary beskidzkiej, odzwierciedlało doświadczenia młodych czytelników związane z lekturą wymienionej powieści.
W związku z tym kolejne pytanie dotyczyło nieobecności Zegadłowicza we współczesnej dydaktyce oraz korzyści, jakie włączenie do kanonu lektur jego tekstów przyniosłoby współczesnej edukacji. Pytanie to okazało się bardzo interesującym i skłoniło do zabrania głosu kilku uczestników spotkania. Prof. Latawiec zwracała uwagę na niezwykłe wyczucie potrzeb czytelnika charakterystyczne dla pisarza i będące zapowiedzią dwudziestowiecznych teorii związanych z emocjonalnością i afektywnością odbioru literatury. Prof. Wojciech Ligęza podkreślał natomiast, że o Zegadłowiczu nie można mówić jako o twórcy zapomnianym, wskazywał również, że pisarz z Gorzenia Górnego należy do kanonu literatury dwudziestolecia czy raczej – kanonu w ogóle (Zmory wydane zostały w serii Biblioteki Narodowej, której założeniem była edycja najcenniejszych dzieł literatury polskiej i światowej). Następnie głos zabrał prof. Jacek Rozmus, według którego Zegadłowicz jest pierwszym pisarzem regionu przybliżającym czytelnikom realia swojego okresu, w tym Wielkiej Wojny. Zwrócił też uwagę na specyficzne ukształtowanie polskiej „mapy literackiej”, zgodnie z którą, polscy „wieszcze” pochodzą z Kresów Wschodnich, co za tym idzie twórczość pisarzy takich jak Zegadłowicz jest odkładana na dalszy plan.
Udział w dyskusji wziął także obecny na widowni, prof. Rafał Solewski, który zwrócił uwagę na panującą współcześnie modę na kicz i kamp (na to, co łatwe, przyjemne i niekoniecznie „wysokich lotów”), wiążącą się z zanikaniem granic między tym, co niskie, i tym, co wysokie, tym, co elitarne, a tym, co masowe czy popularne. Profesor podkreślił, że można w tym dopatrywać się szansy na sukces twórczości Zegadłowicza współcześnie.
Z kolei mgr Jan Burnatowski zwrócił uwagę na pokrewieństwo twórczości Mariana Pankowskiego i Zegadłowicza. Przypomniał także o wszechstronnej działalności Zegadłowicza, który był nie tylko poetą, prozaikiem, dramaturgiem i publicystą, ale także tłumaczem i mecenasem sztuki. Szczególną uwagę mgr Burnatowski zwrócił na działalność translatorską Zegadłowicza. Swoją wypowiedź zakończył rozmyślaniem na temat tego, jakie narzędzia badawcze mogą najlepiej posłużyć do analizy dziedzictwa Zegadłowicza i w jakim kierunku posuną się poszukiwania naukowców zajmujących się tym pisarzem. Pytanie to skierował do prof. Czubały jako naukowca, który zna twórczość Zegadłowicza w całości. W odpowiedzi prof. Czubała zwracał uwagę na to, że we współczesnym literaturoznawstwie trudno cokolwiek przewidzieć, zatem i trudno nakreślić kierunki rozwoju badań nad twórczością Zegadłowicza. Kończąc, podkreślał, że obecnie wszystko ewoluuje, zmieniają się wymagania i oczekiwania odbiorców, mody literackie, ale też stosowana metodologia badań. Niemniej literatura nadal pozostaje niezwykle ważnym elementem rzeczywistości, który dostarcza nie tylko rozrywki, ale także narzędzi pozwalających na lepsze rozumienie codzienności.
Te teoretyczno-filozoficzne rozważania były ostatnim głosem w dyskusji na temat książki Emil Zegadłowicz. Daleki i bliski – dyskusji, która dotykała również problematyki dziedzictwa Zegadłowicza jako osoby niezwykle wszechstronnej i wpływającej nie tylko na swoich współczesnych, ale obecnej także współcześnie w polskim krajobrazie kulturowym.
Magdalena Kuczek
Joanna Nazimek
Fot. Karolina Orlecka
Galeria:
Kraków, 14.03.2016 r.
Koło Naukowe Doktorantów Wydziału Filologicznego oraz Instytut Filologii Polskiej zapraszają na dyskusję z udziałem autorów wokół książki „Emil Zegadłowicz. Daleki i bliski” – 31 marca 2016, ul. Podchorążych 2, s. 444
Kraków, 29.02.2016 r.
Zaproszenie na konferencję „Obraz religii we współczesnej literaturze i sztuce”
Koło Naukowe Doktorantów Wydziału Filologicznego Uniwersytetu Pedagogicznego im. KEN i Samorząd Doktorantów Uniwersytetu Papieskiego im. Jana Pawła II w Krakowie zapraszają w dniach 2 – 3 czerwca 2016 na konferencję naukową
Kraków, 5.05.2015 r.
Seminarium otwarte „Młodopolski homo ridens. Oblicza śmieszności w dramaturgii okresu”
Sekcja Dyskusyjna przy Kole Naukowym Doktorantów zaprasza na seminarium otwarte – 7 maja 2015, godz. 18.00, s. 245 a (Podchorążych 2). Więcej informacji w załączniku.
Kraków, 23.10.2014 r.
Studencko-doktorancka konferencja „Obraz wojny w kulturze”
Sprawozdanie
10.10.2014 odbyła się studencko-doktorancka konferencja naukowa pt. „Obraz wojny w kulturze”, zorganizowana przez Koło Naukowe Doktorantów Wydziału Filologicznego, przy udziale Studenckiego Koła Naukowego Polonistów oraz Instytutu Filologii Polskiej. Opiekę naukową nad konferencją objęli: prof. Piotr Borek, dr hab. prof. UP Krystyna Latawiec oraz dr Magdalena Roszczynialska.
Konferencję uroczyście otworzył Dziekan Wydziału Filologicznego – prof. Bogusław Skowronek oraz Dyrektor Instytutu Filologii Polskiej – prof. Piotr Borek. Skierowali oni słowa powitania do gości i podkreślili fakt uczestnictwa w konferencji przedstawicieli najważniejszych ośrodków naukowych z całej Polski. Zwrócili również uwagę na szeroki zakres tematyczny referatów. Prof. Maria Olszewska z Uniwersytetu Warszawskiego zainicjowała obrady wykładem dotyczącym relacji polskiej literatury I wojny światowej z literaturą europejską. Uzupełnieniem wywodu prof. Olszewskiej był wygłoszony przez dra hab. Jacka Rozmusa referat na temat motywu kolei w polskiej literaturze okresu Wielkiej Wojny. Ponadto kilka uwag na temat plakatu wojennego zaprezentował dr Waldemar Dymarczyk z Uniwersytetu Łódzkiego. Referatów inaugurujących wysłuchała m.in. dr hab. prof. UPAgnieszka Ogonowska wraz z grupą swoich studentów. W obradach uczestniczyła także dr Magdalena Roszczynialska
Po części otwierającej rozpoczęły się obrady w dwóch sekcjach: wojna w prozie oraz poezja wojenno-powstańcza. Uczestnicy zaprezentowali referaty m.in. na temat obrazowania udziału kobiet w zmaganiach wojennych (Sylwia Kępa, Barbara Szymczak-Maciejczyk), przedstawiania wojny w twórczości Borowskiego i Baczyńskiego (Marta Dziedzicka), jak również w poezji wojennej II wojny światowej i czasów powojennych (Andrzej Juchniewicz, Angelika Łuszcz, Tomasz Jackiewicz). Ponadto zaprezentowany został referat dotyczący poetyckich relacji z I wojny światowej danych przez brytyjskich poetów (Martyna Grodzka). Obie sekcje zakończyły się dyskusjami.
Po przerwie kawowej ponownie obradowano w dwóch sekcjach. W pierwszej z nich jeszcze raz podjęto temat wojny w prozie. Przedstawione referaty dotyczyły zagadnień takich jak: ambiwalencja obrazów wojny w twórczości Horacego (Wojciech Kopek), motywy wojenne w kazaniach weselnych Andrzeja Chryzostoma Załuskiego (Jolanta Kasperek), relacja pamiętnikarska Wirydianny Fiszerowej (Klaudia Smaza) oraz czarny humoru w twórczości Władysława Szlengela (Adam Kowalczyk). W drugiej sekcji dyskutowano na temat wojny prezentowanej z punktu widzenia uczestnika. Wystąpienia odnosiły się zarówno do literatury powszechnej – reportaży wojennych Erensta Hemingway’a z wojny domowej w Hiszpanii (Karol Kasprowicz), pamiętnika Ernsta Jüngera „Książę piechoty” (Beata Pyzłowska), jak i polskiej – wspomnień wysiedlonych mieszkańców Warszawy i okolic dotkniętych przez Powstanie Warszawskie oraz obozu Durchgangslager 121 w Pruszkowie (Agnieszka Praga) oraz dzienników Jana Henryka Dąbrowskiego i Cypriana Godebskiego (Rafał Swakoń).
Po przerwie obiadowej po raz kolejny podjęto temat prozy wojennej w jej różnorodnych aspektach: zanalizowano nazwy bitew występujących w wybranych powieściach fantasy (Natalia Gorczowska), omówiono prozę postmodernistyczną reprezentowaną m.in. przez amerykańskiego pisarza Kurta Vonneguta (Karol Pluta) i poruszono problem tożsamości poszukiwanej i kształconej w czasach wojny przedstawiony w „Morfinie” Szczepana Twardocha (Magdalena Kuczek). Ponadto zaprezentowano referaty pokazujące wojnę w ujęciu pisarzy dla dzieci i młodzieży, w których skupiono się na twórczości Michała Rusinka, Pawła Barensewicza, Renaty Piątkowskiej i Joanny Papuzińskej (Agnieszka Żmuda, Katarzyna Kotaba). W dyskusji po panelu udział wzięła dr Małgorzata Chrobak, która zwróciła uwagę na ciekawe perspektywy badawcze, które referenci mogą wykorzystać w swoich dalszych badaniach.
Równocześnie w sekcji „Varia” debatowano nad zagadnieniami natury językoznawczej oraz literaturoznawczej. Wystąpienia poruszające problemy lingwistyczne dotyczyły następujących kwestii: wpływ, jaki wywarły zmiany polityczne na język wilamowicki (Katarzyna Staniszewska-Kogut) oraz analiza nazw polskich pociągów pancernych (Katarzyna Jasińska). Referaty literaturoznawcze odnosiły się do sposobów przedstawienia wojny w najnowszych tekstach polskich autorów (Agnieszka Kasperek) i motywu Mater Dolorosa w tekstach „III symfonii Pieśni Żałosnych” H. Góreckiego (Agnieszka Zalewa). Temat prozy lagrowej zreferowała Joanna Nazimek.
Dwa ostatnie panele dotyczyły wojny w filmie i wojny w popkulturze. W pierwszej sekcji zaprezentowano omówienia dotyczące amerykańskich oraz radzieckich filmów wojennych (Izabela Pieklus, Michał Lesiak). Zasadnicze różnice w ukazywaniu przeżyć wojennych przez Amerykanów i Sowietów stały się podstawą do żywej dyskusji pomiędzy referentami. Ponadto przytoczono typologię bohaterów występujących w polskich filmach wojennych (Dariusz Banek) oraz wskazano sposoby prezentowania pamięci o wojnie w filmie pt. „Szeregowiec Ryan” (Paweł Stroiński).
Równoległa sekcja dotyczyła obrazu wojny w tekstach popkultury. Przedstawiono referaty dotyczące serii komiksowej „Wilq” Andrzeja Mleczki (Sławomir Kałuża), polskiego komiksu wojennego z czasów PRL-u (Krzysztof Lichtblau). Ponadto pochylono się nad kwestią gestu artystycznego w kontekście nie-obecności historii (Ludmiła Sobolewska) i zastanowiono się nad ilością historii w „Dzielnym wojaku Szwejku” i „CK Dezerterach” (Łukasz Faszcza).
Trauma wojny jest niejednokrotnie niemożliwa do zwerbalizowania i zaprezentowania, dlatego też dyskusja nad dyskursami próbującymi oswoić to zjawisko wydaje się być niezwykle ważna. Konferencja „Obraz wojny w kulturze” pozwoliła młodym badaczom z różnych środowisk i dyscyplin naukowych z całej Polski analizować, porównywać i przedstawiać sposoby zarówno w różnych mediach, jak i różnych wiekach i okazała się owocnym naukowo przedsięwzięciem.
Galeria:
Kraków, 04.10.2014 r.
Obraz wojny w kulturze
Ogólnopolska konferencja naukowa doktorantów „Obraz wojny w kulturze” 10-10-2014r.
Więcej informacji w załączniku
Kraków, 08.04.2014 r.
Obraz wojny w kulturze
Koło Naukowe Doktorantów Wydziału Filologicznego Uniwersytetu Pedagogicznego im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie zaprasza do udziału w konferencji „Obraz wojny w kulturze”, która odbędzie się 10 października 2014 r.Szczegółowe informacje w załączeniu.
Komitet Organizacyjny:
Katarzyna Jasińska
Magdalena Kuczek
Angelika Łuszcz
Kraków, 17.03.2014 r.
Warsztatami pisania z poetą Romanem Honetem działalność rozpoczęło Koło Naukowe Doktorantów Wydziału Filologicznego Uniwersytetu Pedagogicznego. Celem Koła jest inicjowanie, wspieranie i koordynowanie działań wykraczających poza program edukacji uniwersyteckiej, a związanych z szeroko pojmowaną humanistyką. Podstawowym zadaniem Koła jest aktywne uczestnictwo w życiu kulturalnym, rozwijanie zainteresowań naukowych i badawczych, a także spotkania, w ramach których odbywać się będą m.in. odczyty referatów członków Koła, wykłady gościnne wybitnych językoznawców oraz literaturoznawców, cykliczne spotkania tematyczne (poświęcone konkretnej dziedzinie językoznawstwa i literaturoznawstwa).
Wszystkich zainteresowanych działalnością w nowo powstałym Kole zapraszamy na inauguracyjne spotkanie, które odbędzie się 20 marca 2014 roku (czwartek) o godzinie 18.30 w sali 443
Kraków, 17.02.2014 r.
Koło Naukowe Doktorantów zaprasza na warsztaty literackie
